(رضا بردستانی)

غزلی که ایرانیان، در بهمن 57 ، به زیباترین و شیوا ترین طریق ؛ تفسیر و تعبیر نمودند.

سال هاست این نیم مصرع از غزل شگرفِ حافظ برای ساکنین سرزمین پارس واقعیت یافته است، تعبیر شده است، اصلا دیده اند و امروزی تر ها اگر ندیده اند، شنیده اند! شنیدنی که کوتاه ترین فاصله ها را دارد با دیدن که باور نموده اند، و باور نمودن این روزها زیباست مثل تمام آن روزها که زیباست!

این روزها زمزمه ی ... تاخون در رگ ماست خمینی رهبر ماست.... ما را دو باره می برد به اوج ِ شور و حال هایی که تغییر و حوّ ِل حالنا الی احسن الحال را تداعی می نماید. این روزها یادمان می آیدالله الله الله لا اله الّا الله... و باز به خاطر می آوریم ... وای به حال بختیار اگر خمینی دیر بیاد... ذوق کردن هایمان کودکانه است امّا دوست داشتنی . هنوز در یادهایمان مانده است نه شرقی نه غربی جمهوری اسلامی... دوباره مرور می نماییم وعده های شب نزدیک مسجدِ ... فردا صبح میدان اصلی شهر ... و یادمان می آید که ذوق می کردیم وقتی می دیدم و می شنیدیم که به خیابان آمدن هایمان اثر خود را گذاشته بود و ...

بهمن برای ایرانیان یک فرهنگ است، یک باور، یک موج، یک حس و یک انبوه حالِ دیگرگونه ، یک شور و شوق وصف ناشدنی. مادر بزرگ ها و پدر بزرگ ها تسبیح می خواندند و صلوات نذر می کردند ، جوان تر ها نقل و شیرینی آماده می نمودند و تصویر آب زنید راه را هین که نگار می رسد- مژده دهید باغ را روی بهر می رسد ... را به تصویر می کشیدند و این روزها دو باره همه ی انقلابی های آن روزگار و باور کنیم هر ایرانیِ آزاد اندیشی چشمانش به طرز لذّت بخشی می درخشد، نمناک است بغض دارد شور و شوق دارد و انگار بوی بهمن همه را برده است به سی و سه سال قبل! به بهمن! به زمستان 57 !

زمستان را همه به سرما و برف و باران می شناسند و ایرانیان ظلم ستیز آن را بهار آزادی و استکبار ستیزی می دانند و بهمن، روزهایی که اگرچه سنگ فرش کوچه ها و آسفالت خیابان ها گاه، رنگ و بوی خونِ جوان و سرافرازی را به خود دید و به خاطر سپرد اما نتیجه آن شد که در یک خروش زیبا و دوست داشتنی ، رژیمی مستبد و زورگو سرنگون شد و حکومتی بر مدار عدل و معنویت با نام مقدس اسلام حکمفرما شد و این روزها دوباره ایام آمدنش فرا رسیده است و ما اگرچه در سوگ پیامبر اکرم(ص) و سبط اکبرش امام حسن مجتبی (ع) به داغ و مصیبت می سوزیم و نیز در سوزش غربت امام طوس نشین علی ابن موسی الرضّا(ع)در ماتم و افغانیم اما ...

فردا یک روز ویژه است، یک روز تاریخ ساز ، یک مبدا، یک شورآفرینیِ تکرار ناشدنی که تاریخ بشریت تنها در صدر اسلام از این نوع خیزش و برپا شدن را به یاد و یادگار دارد و اما فردا یک تاریخ دوست داشتنی است یک حکایت شیرین حکایتی که آمدن دارد، یار دارد، امام مستضعفین دارد و انگار 12 بهمن تمام خوبی ها را دارد.

فردا را، میهمانی که خود میزبان بود و در این روز قدم بر خاک سرزمین مادری نهادند را ، شور و حال آن ساعات را و یاد تمامی شهدای آن زمان را یک جا و برای همیشه گرامی می داریم.

امشب شبی است که باید دوباره زمزمه کنیم .... رسید مژده که ایّام ِ غم ....! نماند!!! حافظ زیبا گفته بود و ایرانیان زیباتر معنایش کردند . 12 بهمن را دوست داریم و گرامی می داریم.

• نویسنده : یزد فردا
• منبع خبر : خبرگزاری فردا